1 Haziran 2017 Perşembe

SABOTEUR - (1942)

SABOTEUR

Alfred Hitchcock'un yönettiği filmin başrollerinde Robert Cummings, Priscilla Lane ve Norman Lloyd var. Filmin kötü adamı olan sessiz sinema döneminin yıldızlarından Otto Kruger'ı da unutmayalım.

Filminin senaryosunun farklı taslaklarını  ayrı zamanlarda Peter Viertel, Joan Harrison ve Dorathy Parker yazmış.

Filmde askeri bir uçak fabrikasında yangın çıkar. Sabotaj olduğu anlaşılan bu olaydan ötürü fabrika çalışanı Barry Kane suçlanır. Kane suçsuz olduğunu ispatlamak ve gerçek suçluları bulmak üzere polisten kaçar.

Film, suçlamalar karşısında masumiyetini kanıtlayıp gerçek suçluyu bulmak için kanundan kaçan adam/kadın'ın klasik hikâyesi. Bu janra Hitchcock'un da en sevdiklerinden olmalı ki bu filmden önce 1935 yılında The 39 Steps, daha sonraki yıllarda da Wrong Man ve North by Northwest'i de yönetmişti. Filmin konusu özellikle The 39 Steps ile büyük oranda örtüşüyor. Finali ise Hitchcock'un 1959 yılında çekeceği North by Northwest'in Rushmore Dağı'nda geçen o ünlü finaline göz kırpıyor.

Film, Pearl Harbour'un bombalanıp Amerika'nın II. Dünya Savaşı'na girdiği sırada çekildiğinden, konusuyla ve özellikle de diyaloglarıyla açık bir propaganda da yapıyor.

Hitchcock başta Robert Cummings'i komedi geçmişinden ötürü filmin başrolü için pek istememiş ama aldığı sonuç bence bir hayal kırıklığı değil. Priscilla Lane hem oyunculuğu hem de güzelliğiyle klasik bir Hitchcock sarışını olmuş. Hitchcock'un bu filmdeki keşfi ise Norman Lloyd. Lloyd'un yüz mimikleriyle ve vücut diliyle Fry karakterini yorumlayışı hafızalarda yer ediyor.

Hitchcock'un bu filmde kendisi için tasarladığı orjinal cameo rolü ise anlatılanlara göre şöyle: Hitchcock ve sekreteri sağır-dilsiz iki kişiyi canlandırıyorlar. Bir sokakta/yaya geçidinde Hitchcock el işaretleriyle kadına uygunsuz bir teklifte bulunuyor ve tokadı yiyor. Ancak bu sahne zamanın sansür kurulu tarafından 'uygunsuz' bulununca kendisinin gazete satın aldığı başka bir sahne çekip, filme koymuş.

Hitchcock'un finaldeki Özgürlük Heykeli sahnesinde gerilimin tavan yapmak üzere olduğu anlarda müziği kapatması ise onun deneyselliği çok sevdiğini kanıtlayan anlardan. Ancak Hitchcock bu sahnede zor duruma kötü adamı koyduğu için sonradan pişman olmuş. Çünkü sahnenin etkisinin (zor durumda olan kişi kötü adam olduğu için ve izleyici de kötü adamla yeterince özdeşleşemediğinden) seyirci üzerinde biraz daha az olduğunu görmüş. Bunu da sonradan North by Northwest'in finalinde düzeltmiş.

İlgilisine...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder