3 WOMEN
Robert Altman'ın yazıp yönettiği bu gerçeklerle rüyaların birbirine karıştığı gizemli filmin başrollerinde Shelley Duvall, Sissy Spacek ve Janice Rule var.
Texas'tan California'ya yeni gelen Pinky(Spacek) yaşlılara hizmet veren bir spa merkezinde iş bulmuştur. İş yerinde tanıştığı Millie'ye(Duvall) karşı takıntılı bir hayranlık beslemeye başlar. İkili kısa süre sonra oda arkadaşı olurlar. Ancak zamanla aralarında ilişki gerginleşmeye başlar. Bardağı taşıran son damla ise Millie'nin ressam ve bar sahibesi olan Willie'nin(Rule) kocası Edgar ile ilişkiye girmesi olur. Pinky intihar girişiminde bulunur ama kurtulur. Ancak komadan çıktıktan sonra bambaşka bir kadın olmuştur.
Shelley Duvall tüketim toplumunun şekillendirdiği Millie karakterini aşırıya kaçmadan incelikle, kendine has bir biçimde oynarken Sissy Spacek de naif ve takıntılı Pinky rolünden özgüveni yüksek -bir nevi Millie'nin başarılı bir versiyonu olan- yeni karakterine ustalıkla geçiyor. Janice Rule ise filmdeki diyalogları ve ekran süresi az da olsa karakterinin gizemini başarıyla perdeye yansıtıyor.
Filmin hikâyesini Robert Altman hastanede yatan eşinin yanından eve gelip, uyuduğunda gördüğü bir rüyadan esinlenerek şekillendirmiş. Ayrıca hem hikâyesiyle hem anlatımıyla Ingmar Bergman'a ve onun başyapıtlarından biri olan Persona'ya açıkça atıfta bulunmuş (ki Bergman'ın Persona için çıkış noktası da hastanede gördüğü bir rüyasıydı).
Film ilerledikçe rüyalar, hayaller ve gerçekler birbirine karışmaya başlıyor. Filmin sonu ise bir hayli enteresan. Açıkça filmin sonunda da Altman, Bergman'ın inandığı paralel evrenlere bir referans yapıyor gibi görünüyor, ama emin değilim. Zaten kendisine de sorulduğunda o da filmin sonunun manasından pek emin olmadığını belirtmiş. Herkesin teorisi ve yorumu kendine...
Filmde tekrarlanan görsellere değinirsek: Willie'nin sürekli havuza ya da zemine işlediği resimde üç dişi(biri hamile) ve bir de dominant erkek figürü var. Buradaki erkek figürünün muhtemelen bu üç kadına da ilgi gösteren Edgar'ı temsil etmesi mümkün. Filmin sonunda Edgar'ın öldüğünü öğrenirken(ancak nasıl olduğunu öğrenemiyoruz) üç kadının da karakterleri/rolleri değişmiş olarak birlikte yaşadıklarını görüyoruz.
Ayrıca filmde ikilik ve dönüşüm görsel olarak sürekli vurgulanıyor. Kamera önünde sürekli hareket eden ama birbirine karışmayan iki sıvı, Pinky'nin odasından bahçedeki Willie'yi akvaryum içinden izlemesi(ki hem su ve hava kamera önündeki iki sıvı gibi görünüyor hem de Willie yine havuzun içindeymiş görünüyor) ve camlarda oluşan ikili yansımalar gibi...
Filmin kamera çalışması sade, aydınlatması gayet doğal ve kompozisyonları çok başarılı. Altman her zamanki gibi zoom lensleri bu filminde de sıklıkla kullanmış. Filmin görüntü yönetmeni Charles Rosher Jr.
Film Cannes Film Festivali'nde En İyi Kadın Oyuncu ödülünü(Shelley Duvall) kazanırken Altın Palmiye'ye de aday gösterilmiş.
3 Women Robert Altman'ın yönetimiyle, yarattığı tekinsiz rüya atmosferiyle ve başarılı oyuncularıyla insan psikolojisini analiz eden gizemli bir yapıt.
Texas'tan California'ya yeni gelen Pinky(Spacek) yaşlılara hizmet veren bir spa merkezinde iş bulmuştur. İş yerinde tanıştığı Millie'ye(Duvall) karşı takıntılı bir hayranlık beslemeye başlar. İkili kısa süre sonra oda arkadaşı olurlar. Ancak zamanla aralarında ilişki gerginleşmeye başlar. Bardağı taşıran son damla ise Millie'nin ressam ve bar sahibesi olan Willie'nin(Rule) kocası Edgar ile ilişkiye girmesi olur. Pinky intihar girişiminde bulunur ama kurtulur. Ancak komadan çıktıktan sonra bambaşka bir kadın olmuştur.
Shelley Duvall tüketim toplumunun şekillendirdiği Millie karakterini aşırıya kaçmadan incelikle, kendine has bir biçimde oynarken Sissy Spacek de naif ve takıntılı Pinky rolünden özgüveni yüksek -bir nevi Millie'nin başarılı bir versiyonu olan- yeni karakterine ustalıkla geçiyor. Janice Rule ise filmdeki diyalogları ve ekran süresi az da olsa karakterinin gizemini başarıyla perdeye yansıtıyor.
Filmin hikâyesini Robert Altman hastanede yatan eşinin yanından eve gelip, uyuduğunda gördüğü bir rüyadan esinlenerek şekillendirmiş. Ayrıca hem hikâyesiyle hem anlatımıyla Ingmar Bergman'a ve onun başyapıtlarından biri olan Persona'ya açıkça atıfta bulunmuş (ki Bergman'ın Persona için çıkış noktası da hastanede gördüğü bir rüyasıydı).
Film ilerledikçe rüyalar, hayaller ve gerçekler birbirine karışmaya başlıyor. Filmin sonu ise bir hayli enteresan. Açıkça filmin sonunda da Altman, Bergman'ın inandığı paralel evrenlere bir referans yapıyor gibi görünüyor, ama emin değilim. Zaten kendisine de sorulduğunda o da filmin sonunun manasından pek emin olmadığını belirtmiş. Herkesin teorisi ve yorumu kendine...
Filmde tekrarlanan görsellere değinirsek: Willie'nin sürekli havuza ya da zemine işlediği resimde üç dişi(biri hamile) ve bir de dominant erkek figürü var. Buradaki erkek figürünün muhtemelen bu üç kadına da ilgi gösteren Edgar'ı temsil etmesi mümkün. Filmin sonunda Edgar'ın öldüğünü öğrenirken(ancak nasıl olduğunu öğrenemiyoruz) üç kadının da karakterleri/rolleri değişmiş olarak birlikte yaşadıklarını görüyoruz.
Ayrıca filmde ikilik ve dönüşüm görsel olarak sürekli vurgulanıyor. Kamera önünde sürekli hareket eden ama birbirine karışmayan iki sıvı, Pinky'nin odasından bahçedeki Willie'yi akvaryum içinden izlemesi(ki hem su ve hava kamera önündeki iki sıvı gibi görünüyor hem de Willie yine havuzun içindeymiş görünüyor) ve camlarda oluşan ikili yansımalar gibi...
Filmin kamera çalışması sade, aydınlatması gayet doğal ve kompozisyonları çok başarılı. Altman her zamanki gibi zoom lensleri bu filminde de sıklıkla kullanmış. Filmin görüntü yönetmeni Charles Rosher Jr.
Film Cannes Film Festivali'nde En İyi Kadın Oyuncu ödülünü(Shelley Duvall) kazanırken Altın Palmiye'ye de aday gösterilmiş.
3 Women Robert Altman'ın yönetimiyle, yarattığı tekinsiz rüya atmosferiyle ve başarılı oyuncularıyla insan psikolojisini analiz eden gizemli bir yapıt.
İlgilisine...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder